ارزیابی تکوینی دستیاران تخصصی از دیدگاه دستیاران و استادان آن ها

زمینه و هدف : آزمون تکوینی در طول دوره آموزشی، یعنی زمانی که هنوز فعالیت آموزشی مدرس در جریان است و با هدف شناسایی نقاط ضعف و قوت فراگیران و هدایت آن ها صورت می گیرد. هدف از انجام این پژوهش، تعیین ارزیابی تکوینی دستیاران تخصصی از دیدگاه دستیاران و استادان آن ها بود.   روش کار: مطالعه حاضر، مقطعی بود. با استفاده از نمونه گیری تصادفی خوشه ای و با توجه به تیپ دانشگاه و موقعیت جغرافیایی، هفت دانشگاه انتخاب شدند. با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده، 98 دستیار و 12 نفر از استادان، وارد مطالعه شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسش نامه محقق ساخته و فرم مصاحبه استفاده گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی، تجزیه و تحلیل شدند.   یافته ها: از دیدگاه دستیاران، در حیطه های شش گانه ارزیابی تکوینی، نحوه گرفتن شرح حال بیمار، چک کردن حضور فیزیکی دستیاران در کشیک ها، تحلیل بالینی و حضور به موقع بر بالین بیمار، به ترتیب بیشترین گزینه های مورد ارزیابی بودند و از دیدگاه استادان، نحوه گرفتن شرح حال، چک کردن حضور فیزیکی دستیاران در کشیک ها، بررسی روش های تشخیص بیمار و انجام دقیق و کامل معاینات، به ترتیب بیشترین گزینه های مورد ارزیابی بودند. در مورد حضور به موقع بر بالین بیمار، رعایت هزینه اثربخشی در درمان و حیطه مراقبت از بیمار، تفاوت معنی داری میان دانشگاه های مورد مطالعه وجود داشت. نتیجه گیری: شایسته است با نظارت مسؤولین مربوط بر اجرای روش های فعلی، از آن ها حداکثر بهره مندی صورت پذیرد و تنها به ارزیابی مواردی مانند حضور فیزیکی دستیاران بسنده نکنند و رعایت حفظ اسرار بیمار و یا تعهدات اخلاقی آن ها نیز مورد توجه قرار گیرد.